దొరుకుతుందేమో అన్న ఆశతో....

అనుభవించని క్షోభ లేదు ,
అమ్మనాన్నలెవరో తెలియనందుకు...
 

ఆక్రోశించని క్షణంలేదు ,
మానసిక వేదన పంచుకోను మా కెవ్వరూ లేనందుకు ...

 బాధ పడలేదు మేమెన్నడూ ,
ఏడంతస్తుల మేడ మాకివ్వనందుకు...
 

చింతించలేదు మేమెన్నడూ ,
పంచభక్ష్యాలు మాకు అందనందుకు...

కలత చెందలేదు  మేమెన్నడూ ,
కంచి వస్త్రాలు కట్టుకోలేనందుకు...
 

ఆవేదన చెందలేదు మేమెన్నడూ ,
ఓ తరువు నీడయినా మాకు దక్కనందుకు...
 

నిరాశ చెందలేదు మేమెన్నడూ ,
అక్షరాస్యతను మాకు పంచనందుకు...

గుండె గూడు వేదనతో నిండగా ,
కన్నులు కడివెడు నీటితో నిండగా ,
చావని ఆశలు మనసులో నిండగా ,
 
కనులకు , మనసుకు పనులను చెబుతూ ...
కాళ్ళు , చేతులతో అసంకల్పితంగా...
 
వేదనతోటి వేసారిపోక వెదుకుతూనే ఉన్నాం...
నిర్జన , నిర్జీవ ప్రాంతంలో .....
 
మాకై పంపినదేమైనా దొరుకుతుందేమో అన్న ఆశతో....

****************